Skóra była podstawowym materiałem do produkcji ubrań, przedmiotów czy surowców do budowy i wzmacniania od dawien dawna. Niegdyś mało, kto przejmował się tym, ile trzeba poświęcić dla pozyskania skóry naturalnej. Jednak w obecnych czasach coraz bardziej bierze się pod uwagę ekologię i etyczne postępowanie w procesie produkcji. To sprawia, że na popularności zyskuje wegańska skóra.
Skóra zwierzęca w przeciwieństwie do skóry garbowanej roślinnie jest nieekologiczna, ponieważ obróbka jej wymaga olbrzymich ilości wody i zastosowania szkodliwych dla środowiska środków chemicznych.
Skóra wegańska: Co to jest?
Wegańska skóra jest produktem pochodzenia roślinnego, który ma imitować z wyglądu skórę zwierzęcą. Jednak surowce pozyskiwane są w pełni z przetwórstwa roślin. Ich włókna wykorzystuje się do tworzenia ekologicznej skóry, dla której nie muszą cierpieć i umierać zwierzęta. W dodatku, jest najczęściej przyjazna środowisku, ponieważ wegańska skóra jest garbowana roślinnie, czyli nie wykorzystuje do procesu obróbki i zmiękczania środków toksycznych, jak roztwory kwasów.
Wegańska skóra: Z czego?
Wiedząc, co to jest skóra wegańska warto dowiedzieć się także, z jakich roślin się ją pozyskuje. Okazuje się, że alternatyw dla tego, z czego skórę wegańską można uzyskać jest wiele. Do produkcji często wykorzystywane są odpady roślinne, jak na przykład liście ananasa. Jednak mogą to być także całe rośliny, jak kaktus czy jabłka. Niektóre rośliny uprawia się specjalnie na cele produkcji skóry wege. Później tworzone są z nich produkty, jak torebka z wegańskiej skóry. Nawet wielkie brandy wykorzystują coraz częściej skórę wegańską.
Wegańska skóra z ananasa
Skórę wege można pozyskiwać z ananasa, a dokładnie z jego liści. Są one biodegradowalne i stanowią odpad z uprawy, ale ich włóka są bardzo wytrzymałe. Liście są myte, suszone i specjalnie przetwarzane w pinatex, czyli skórę z ananasa. Wykorzystuje się ją przede wszystkim w branży wnętrzarskiej, ale także produkcji butów czy pokrowców.
Skóra z obierek jabłka
Następnie jabłka są tym, z czego skórę wegańską pozyskujemy tanio i łatwo. W tym przypadku produkowana jest ona z wytłok z jabłek. Pomysłodawcami na ten zamiennik naturalnej skóry są Aleksandra Kantor, Katarzyna Szpicmacher i prof. Artur Bartkowiak, będący założycielami firmy Bio2Materials.
Alokazyjska skóra wegańska: Co to jest?
Skórą ekologiczną na metry, na potrzeby której tworzone są specjalne uprawy jest skóra pozyskiwana z liści alokazji. Roślina ta uprawiana jest w Brazylii na obszarach przeznaczonych do ponownego zalesiania. W tym przypadku wykorzystuje się całe liście, a nie tylko włókna. Rozpiętość liści może wynosić nawet kilkadziesiąt centymetrów, a wysokość nawet ponad trzy metry.

Skóra garbowana roślinnie: Właściwości
Skóra wege i naturalna potrafią być z wyglądu do siebie podobne. Ciężko często rozpoznać, czy torebka jest z wegańskiej skóry czy ze zwykłe pochodzenia zwierzęcego. Skórę ekologiczną na metry możemy kupić tak samo, jak zwierzęcą. Tym, co je różni przede wszystkim jest skład, sposób pozyskiwania i obróbki.
Kolejną różnicą będzie twardość. Skóra naturalna jest zazwyczaj grubsza i sztywniejsza w porównaniu do jej roślinnego zamiennika. W dodatku, Skóra wege najczęściej jest śliska w dotyku. Różnią się także zapachem. Zwierzęca skóra ma specyficzny, silny zapach, zaś wegańska najczęściej nie ma go w ogóle lub przypomina z zapachu gumę.
Skóra ekologiczna na metry: Jak o nią dbać?
Niezależnie od tego, czy jest to torebka z wegańskiej skóry czy naturalnej – każda skóra wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Jednak inaczej będziemy przechowywać i czyścić skórę zwierzęcą i ekologiczną pochodzenia roślinnego.
Wegańską skórę należy delikatnie przecierać lekko zwilżoną wodą ściereczką. W przypadku mocniejszych lub trudniejszych do usunięcia zabrudzeń należy wymieszać letnią wodę z szarym mydłem. Zamoczoną w roztworze i porządnie wyciśniętą z nadmiaru wody ścierką przecieramy skórę.
Z kolei, jeśli mamy zmiętą czy pogniecioną skórę to nie możemy jej wyprasować żelazkiem, podobnie zresztą jak zwykłej skóry. Sprawdzi się w tym przypadku prostowanie parowe. Najpierw warto na niewielkim kawałku przetestować metodę, czy nie para nie pozostawia żadnych śladów i uszkodzeń.
Zobacz również: